28 сентября 2008

welcome, welcome !




მთელი ცხოვრება დღიურებს ვწერ.
ზუსტად არ მახოვს როდიდან, ან პირველად როდის გამიჩნდა ამის სურვილი მაგრამ მართლაც რომ მთელი ცხოვრება რაც კი წერა ვისწავლე იქიდან მოყოლებული ვწერ,.,,,
ნუ მაშინ გასაკვირია რატომ შეიქმნა ჩემი ბლოგი ასე გვიან?
მე ის უფრო მიკვირს საერთოდ რომ შეიქმნა.
საიდან დაიწყო ყველაფერი.
ფორუმზე გაიხსნა თემა ქართველი ბლოგერები, სადაც ფორუმელი ბლოგერების ბლოგები იყო ჩამოთვლილი და მეც შევედი რამდენი მათგანზე. პირველი თუ არ ვცდები ყვავას ბლოგი იყო ასევ მოვინახულე როკოს, დოდკას, აივერსონის, მელიას ბლოგები.

ნუ პრინციპში მომეწონა .. წერის სტილიც და იქ წაკითხული ამბებიც. :)
ადამიანს ყოველთვის აქვს სურვილი “იცქიროს უცხო ფარდების იქით “ ალბათ ამიტომაც აინტერესებთ სერიალები, რეალითი შოუები, პაპარაცული ფოტოები და სხვ. ……
მე კი ყოველთვის ძალიან მიყვარდა სხვისი დღიურების კითხვა მაშინ როდესაც ყოველთვის ისტერიკა მემართებოდა თუ სხვა ჩემს დღიურს მოკიდებდა ხელს. რა თქმა უნდა ვიცი რა საშინელებაა როდესაც ვინმე შენს დღიურს კითხულობს, სადაც პრინციპში ყველაფერს წერ და მათ შორის იმ ადამიანზეც რომელიც შენს დღიურს კითხულობს, და იმიტომ წერ რომ დარწმუნებული ხარ ის ადამიანი ვერასდროს წაიკითხვას მას. მაგრამ მაინც დაუძლეველი სურვილი მქონდა სხვისი ნაწერების წაკითხვის, რომელსაც თან საშინელი დანაშაულის გრძნობა მოყვებოდა რადგან ბავშვობიდან ყველას გვესმის ( და ტვინში გვიჭედავენ) რომ საშინელი უტაქტობა და უზრდელობაა სხვისი დღიურების, წერილების, ნაწერების წაკითხვა, სხვისი საუბრის მოსმენა და ა.შ. მაგრამ მაინც..... :tan:

ხოდა რადგან უცხო ფარდების იქით მომზირავი “მე” ვერ ჩავკალი ამ შემთხვევაში სინდისის ქენჯნის გარეშე მაინც ვკითხულობდი სხვის ბლოგებს :დ
სურვილი იმისა რომ ბლოგი მქონოდა არასდროს მქონია. მაგრამ მაინც სადღაც მინდოდა რომ ვიღაცას წაეკითხა ჩემი ნაწერი ,,, არა ვინმე კონკრეტულს, არამედ ზოგადად ვინმეს. ნუ ერთი მხრივ იყო მომენტი რომ რატომ უნდა წაეკითხა ყველას ის, რასაც მე ვწერდი მხოლოდ ჩემთვის, მაგრამ მერე არ მახოვს ვისი ბლიოგის თვალიერების დროს გავიფიქრე - რატომაც არა? და მომინდა მეც შემექმნა რამე . .ხოდა შევქმენისავით.. თავდაპირველად კი გამომივიდა რაღაც ისეთი რომანტიულისავით:D მაგრამ ეს მხოლოდ დასაწყისია , ათასჯერ შეიცვლება ალბათ.

სიმართლე გითხრათ. შიში რომ ყველა წაიკითხავს იმას რასაც მარტო ჩემთვის ვფიქრობ დაძლეულია რადგან დარწმუნებული ვარ არავინ არ წაკითხავს. რადგან იმდენად ბევრს ვწერ (უფრო მეტს ვიდრე ვლაპარკობ) რომ ჩემი ნაწერის წაკითხვა მეც კი მეზარება ბოლოს როცა კი წერტილოს დავსვავ. ამიტომ ნუ სანაძლეოში თუ წააგებს ვინემ ჩემი ბლოგის წაკითხვას ეგაა თორე სხვა მხრივ შანსი არ არის. დაეზარებათ .. :დ
ხო მაშ რატომ შევქმენი ეს ბლოგი ? იყოს ლამაზია … ვორდში წერას აქ წერა მირჩევნია.
სვით .. :) :) :)



P.s. რა თქმა უნდა ძალიან გამიხარდება, თუ ბლოგს შემიფასებთ :) :) :)

14 комментариев:

  1. მადლობ მარ
    იყოს ჯერ
    ეს
    :2kiss:

    ОтветитьУдалить
  2. ემზარ გამიხარდა


    ხშირი მკითხველი ვიქნები

    აი პრომის იუ
    :ბის:

    წელცომე

    ОтветитьУдалить
  3. მადლობ :))))


    გამიხარდება თუ შემოხვალ

    თუქის :)

    ]

    :tan:

    ОтветитьУдалить
  4. უი
    ჩემნაირი დიზაინი კიარადა სკინი

    ეემ

    ОтветитьУдалить
  5. :)

    მე ვერასოდეს ვერ ვწერდი დღიურებს.. ახლა მითუმეტეს ვერ დავწერ, იმიტომ რომ ვეღარ ვხედავ წერაში აზრს, თუკი იმ ნაწერს არავინ წაიკითხავს )))))
    ამიტომ ბლოგგინგი გენიალური ვეშია.

    ОтветитьУдалить
  6. "es mxolod saqartveloshi xdeba"mouxdebida shens blogs :):)

    ОтветитьУдалить
  7. " ბლოგგინგი გენიალური ვეშია."
    თან თუ დღიურებიც გყვარებია : )

    welcome

    ОтветитьУдалить
  8. წერეეეეე გენაცვალე შენ და ჩვენ წავიკითხავთ :)))) dz. ბევრს ნუ დაწერ ახლა მაინც არ გინდა :)))

    ОтветитьУдалить
  9. უჰუ დიდი მადლობა კომენტარებისთვის
    ჯერჯერობით ვერ მოვიცალე
    მალე ყველას ჩაგამატებთ ბლოგ ლისტში :tan:

    ОтветитьУдалить
  10. შენი და შენი ბლოგის შესახებ დიდი ხანია ვიცი, თუმცა ძალიან იშვიათად გსტუმრობ. ხოდა დღეს გავაცნობიერე რომ ძალიან საინტერესოდ წერ :)

    ОтветитьУдалить
  11. ძალიან დიდი მადლობა :)))
    :)))
    გამიხარდა :)

    ОтветитьУдалить

ნუ წახვალ ისე,
დატოვე კვალი =)