Zeitnot

ტაკ ე.ი. აღმოვაჩინე რომ სრულიად არანორმალური ხედვა მაქვს
რა ხდება ეხლა
როდესაც მაქვს სასწაულად ბევრი საქმე
მაგ: 8 კოლოქვიუმი ერთ კვირაში
ვარ ათას ადგილს გასაქცევ - გამოსაქცევი, მყავს/მაქვს ათასი ვინმე სანახავი, ათასი სულელური რამ სასწავლ-დასაზეპირებელი
მოკლედ იმდენად ბევრი საქმე რომ სერიოზულად მიკვირს რატომ არსებობს დღე-ღამეში მხოლოდ 24 საათი ან რატომ გვძინავს ღამით – აი სწორედ ამ პერიოდში ვარ უსაზღვროდ (უფო სწორედ კი შემაძრწუნებლად) ბედნიერი.

აი ეხლაც ხვალ დილის ცხრის ნახევარზე კი არადა დილის ცხრის თხუტმეტ წუთზე(!) ისეთი საშინელი კოლოქვიუმი მაქვს დასაწერი და ისეთი არანორმალური რაღაცეები მაქვს ატკრავენნად რომ გითხართ დასაზეპირებელი, რომ მათი წაკითხვის შემდეგ თავში მხოლოდ ერთი აზრი მომდის – "ამის დამწერი ჯანმრთელია?" ....

წინა წელსაც ზუსტად ამ დროს ზუსტად ასე ვიყავი. იმდენი რამე მოხდა მაშინაც ჩემ ცხოვრებაში და იმდენი რამის გაკეთება და მოსწრება მომიწია რომ ეხლა რომ ვფიქრობ ზოგჯერ არ მჯერა ასეთ მოკლე დროში ამდენი რამ რომ შევძელი
მაშინაც ზუსტად ასე, ძალიან ბედნიერ ვიყავი, მიუხედავად იმისა რომ დღე-ღამეში სულ რაღაც 4-5 საათი მეძინა და მაშინაც კოშმარები მესიზმრებოდა.

ნუ ზაიტნოტში რომ ადამიანი გაცილებით უკეთ და ხარისხიანად აკეთებს საქმეს ეს ყველასთვის უკვე ცნობილია
ჩემთვის კი ის გაცილებით უფრო მეტია
რომელიც უსაზღვრო ბედნიერებას მანიჭებს და მახვედრებს რა მშვენიერია თურმე ცხოვრება.