Bibliothek in meinem Leben

მიუხედავად იმისა რომ ვცხოვრობთ 21-ე საუკუნეში, გვაქვს ინტერნეტი, სადაც მრავალი ბიბლიოთეკა ინახება. :D მე მაინც ძალიან მიყვარს ბიბილიოთეკები. :)

დავახასიათებ რამდენიმე მათგანს , რომლის საშვიც მაქვს და რომლითაც ვსარგებლობ.

საჯარო ბიბლიოთეკა-
უძველესი, ბიბლიოთეკა ტრადიციული გაგებით, იგრძნობა სული, წიგნების სიძველე და ა.შ.
მაგრამ მე არ მიყვარს.
მიზეზი : ძალიან ოფიციალური გარემოა,
ზედმეტი სიმკაცრე, ეხლა მითუმეტეს,
წიგნები ძველია ( ზოგჯერ ზედმეტადაც)
წიგნების გამოწერის შემდეგ დიდხანს გიწევს ლოდინი, გასაგებია რომ ძალინ დიდი საცავებია და წიგნის მოძებნა არც თუ ისე ადვილია, მაგრამ 40 წუთი ზედმეტად ბევრია იმჰო.
სამკითხველო დარბაზში არ შეიძლება არანაირი წვენის, საჭმლის და არაფრის შეტანა,ნუ ეს გასაგებია რატომაც მაგრამ მაინც ჩემთვის მინუსია მიუხედავად იმისა რომ იქ სამეცადინოდ მივდივარ და არა საჭმელად.
ქსეროქსზე სულ რიგებია დაუსრულებელივ.
ბუკლეტი კი რომელსაც ყველას ურიგებენენ, სადაც აღწერილია რა არ უნდა უქნა წიგნს – უბრალოდ სასაცილოა იმჰო
საერთოდ ჯამში საკმაოდ მოძველებული ბიბლიოთეკაა- ამასაც აქვს თავის ეშხი, მაგრამ კარგი გარემონტება, კეთილმოწყობა და გათანამედროვეობა ნამდვილად არ აწყენდა.

უნივერსიტეტის ბიბლიოთეკა- მე რომ ჩავაბარე იურისტებს ასეთი კეთილმოწყობილ და ფეშენებელური ბიბილოთეკა არ ჰქონდათ. მეოთხე კორპუსში იყო პატარა, ძალიან პატარა ორი ოთახი - ერთ მათგანში იყო წიგნები, მეორეში სამკითხველო დარბაზი, სადაც ხშირად ქვრებოდა შუქი... როგორც მახსოვს არც ფანჯრები ჰქონდა ამ ბიბლიოთეკას და ხალხს მობილურისა და სანთლების შუქზე უხდებოდა მეცადინეობა.
კიდევ მახსოვს წიგნები შეზღუდული რაოდენობით იყო სულ ერთი, ან მაქსიმუმ ორი ცალი.
შესაბამისად დიდი წეწვა-გლეჯვა იყო მათზე. მაგრამ მაინც ძალიან დიდი სიამოვნებით ვკითხულობდი იუსტინიანეს ინსტიტუციებს წიგნის დაგლეჯილ და გაყვითლებულ ფურცლებიდან.
რა დრო გამოვიარეთ ეჰ... :D

მეორე კურსზე მეორე კორპუსში გაგვიხსნეს იურიდიული ბიბილიოთეკა – თანამედროვე, ლამაზი, სუფთა, მერე ისიც არ იკმარეს და სპეციალიზციის მიხედვით დაყვეს ანუ გახსნეს კიდევ ერთი დიდი ბიბლიოთეკა სისხლის სამართლის მიმართულებით.
ანუ აქამდე თუ ერთ პატარა ოთახში ვიყავით შეყუჟულები, - ეხლა ორი დიდი ბიბლიოთეკა გვქონდა ერთი სამოქალაქოსთვის, ერთი სისხლისთვის.
თავიდან საშინლად არ მიყვარდა ეს ბიბლიოთეკა. არც ვიცი რატომ –ალბათ იმიტომ რომ ბიბლიოთეკარები მეჩვენებოდნენ ზედმეტად მკაცრები ( ისე ბიბლიოთეკარები ყველგან მკაცრები არიან რატომღაც - ცხოვრებისეული გამოცდილება.) ეს ბიბლიოთეკარები ყველას აჩუმებდნენ მაგრამ ყველაზე მეტს თავად ხმაურობდნენ. თან მაშინ კომპიუტერების ოთახიც არ არსებობდა, ყველაზე მეტად კი ბიბლიოთეკაში თბილოდა უფრო სწორედ კი ცხელოდა და ყველა იქ იყო შეყუჟული, მიუხედავად იმისა უნდოდა თუ არა ბიბლიოთეკის დანიშნულებისამებრ გამოყენება.


რახან უნივერსიტეტს შევეხე ბარემ მის მთავარ ბიბლიოთეკასაც ვახსენებ.
მხოლოდ ერთხელ ვარ მანდ ნამყოფი ისიც საშვის გასაკეთებლად. მაშინვე მივხვდი რამხელა სისულელე ჩავიდინე მანდ მისვლით.
სიტუაცია თითქმის იგივეა რაც საჯაროში- ძველი წიგნები, სწერვა ბიბლიოთეკარები და ა.შ. . და ა.შ. არაფერი სასარგებლო და მნიშვნელოვანი.


და ბოლოს ჩემი ფავორიტი – უზენაესი სასამართლოს ბიბლიოთეკა. ლოვე ლოვე
პირველი კურსიდან მანდ ვარ უფრო სწორედ კი არ ვარ პრაქტიკულად მანდ ვცხოვრობ. მიუხედავდ იმისა რომ არც თუ ისე დიდია, მაინც ყველაფერია იმისთვის რომ ისწავლო, - თანამედროვე წიგნები წიგნების რაოდენობა არ არის შეზღუდული, ქსეროქსის აპარატი, კომპიუტერების ოთახი, ჟურნალ –გაზეთები
მოკლედ ვინ მოთვლის რამდენი რეფეერატი მაქვს მანდ დაწერილი და კიდევ რამდენი დისერტაციის დაწერის მომსწრე გავმხდარვარ. არავინ ტვინს არ ჭამს ლაპარაკის და ა.შ. გამო ყველა თავისთვის არის და არავის ხელს არ უშლის.
დამოკიდებულება არის ძალიან თბილი და მეგობრული, მოკლედ ნამდვილად პირველ ადგილს იმსახურებს ჩემი გადმოსახედიდან, თან იმდენად ვარ იქაურობას შეჩვეული რომ უკვე მართლა ჩემი სახლი მგონია :ლოვე: