უბრალოდ მომენატრეთ

როცა ისე მიდიხარ რომ პატარა ბარათსაც არ ტოვებ

მერე რთულია უკან დაბრუნება


მეც ჩავთვლი რომ არსადაც არ წავსულვარ
უბრალოდ ცუდად ვიყავი
სეზონური ვირუსი იყო
არა
არ გაბრიყვდე მკითხველო ... და ეს ყოვლად უწყინარ ცხოველს არ დაუკავშირო

რა ვირუსიც შეგვეყარა ბოლო წლებში ყველა ვიღაცეებს გადავაბრალეთ ხან ფრინველებს ხან ცხოველებს..

უცნაურია

ავადმყოფობის ისტორიას მოგიყვებოდით, მაგრამ დარწმუნებული ვარ ეს არავის აინტერესებს
არავინ კითხულობს ავადმყოფობის ისტორიას ყველას დიაგნოზი უფრო ხიბლავს
არავინ კითხულობს სასამართლოს გადაწყვეტილებას ყველას მხოლოდ ის აინტერესებს რა დაადგინა სასამართლომ

შედეგზე ორიენტირებულნი გავხდით

გამოვშრით

იურისტებზე უფრო მეტად მშრალნი გახდნენ ადამიანები
სამწუხაროა


-----------------
II.

წიგნი დავკარგე....

თითქოს სული ამომგლიჯეს და ნაწილ-ნაწილ გამიყიდეს

სად არ ვეძებე

სახლში, სახლს გარეთ

ბოლოს წიგნების კარადაში ვიპოვე შემთხვევით

რა უცნაურია ჩემი წიგნი წიგნების თაროზე?

ნეტა ვინ შედო?

ალბათ მან ვინც გადაწყვიტა რომ ის მხოლოდ წიგნია და მისი ადგილი სწორედაც რომ წიგნების თაროზეა

რა საცოდავად იდო ჩემი წიგნი ამდენ საცოდავ უსულო არსებებს შორის მათაც წიგნები რომ ჰქვიათ და კაციშვილმა არ იცის რა წერია მათში.....

დღეს გუშინდელზე უკეთ ვარ
ყველაზე მეტად კი ის მაწუხებს რომ უკვე ზედმეტად ბევრი დამიგროვდა სათქმელი...
2010-მდე სათქმელი
დეკემბრის საწყისს საერთოდ ბევრია სათქმელი
ამ ავადმყოფობამ კიდევ უფრო ბევრი მუზა დააბა ჩემს საწოლთან .....
edited შაბათ საღამოს როცა სიცხემ დამიწია
როცა თვალი გავახილე და გავაცნობიერე რომ შაბათი იყო
ყველაზე ნაყოფიერი დღე
პირველად ვიფიქრე რომ იქ სადღაც შეიძლება ვიღაც ელოდა ჩემს პოსტს

edited მაინც რამდენის ბოდიალია საჭირო მენატრების სათქმელად :)