ჩემი 3 აქსესუარი

"თმაზე გაკეთებული სამაგრით შეგიძლია

სრულად იმსჯელო ადამიანზე"

სილამაზის სალონში

გაგებული ფრაზეოლოგიიდან

რაც თმის სამაგრებს შეეხება, საერთოდ არ ვხმარობ. ჩემი გაგებით თმა გაშლილი უნდა იყოს, თუნდაც გაწეწილი. ეს ჯობია თმაზე უაზროდ, უშინაარსოდ და უფორმოდ გაბნეულ ზიზილ-პიპილოებს. თუმცაღა აქსესუარებს რაღა თქმა უნდა გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს.
ჩემი 3 აქსესუარი, რომლის გარეშეც შეიძლება ითქვას მიჭირს სახლის დატოვება:

1. საყურე - პირველად ჩემს ყურზე 12 წლის წინ აქანქარდა. ახლა ვხვდები რომ ზედმეტად მეტიჩარა ბავშვი ვიყავი. არ მაქვს საყვარელი საყურე, ყველა რაც მაქვს ერთნაირად საყვარელია. ჩემი კოლექციიდან ჩემს მიერ შეძენილი საყურე მხოლოდ ერთია ისიც სულ რაღაც 2 კვირის წინ შევიძინე. დანარჩენი ყველა ნაჩუქარია, ამის მიზეზი ორია: თავად ვერ ვარჩევ და ყველამ იცის ჩემი ავადმყოფური დამოკიდებულება საყურისადმი.
მიყვარს მასიური საყურეები, ბოლო დროს შემიყვარდა მინანქარიც. საუკეთესო შემთხვევაა თუ უხდება შარფს ან ქუდს. ჩემი თვალით დანახული ფრანგული სილამაზის საიდუმლო - თხელი ყელსახვევი და მასთან შეხამებული ნაზი და დახვეწილი საყურე.

2. ქუდი - შეიძლება ითქვას ერთადერთი მიზეზი რატომაც მიხარია ზამთრის მოსვლა. საოცარი თვითკრიტიკის მიუხედავად ვფიქრობ რომ ყველანაირი ქუდი მიხდება. :D თუმცა უპირატესობას 70-იანი წლების სტილს ვანიჭებ ... ვგიჟდები ცილინდრის ტიპის ქუდებსა და ბერეტებზე. საშინლად არ მომწონს მიჩაჩულ-მოჩაჩული, უფორმო ქუდები ბევრი პომპოლჩიკებით, ყვავილებით, მძივებით და მისთანებით. ქუდების ყიდვა საუკეთესო გასართობია, თუმცა ნაჩუქარი ქუდებიც მაქვს. როგორც ამბობენ მზაკვრული გეგმა მაქვს შემუშავებული - ქუდების სიტემატური ცვლა-ტარებით ადამიანებს ვაიძულებ თავადაც შეძინონ ქუდები, რომლებსაც შემდგომში ვერ იხდენენ და იძულებულნი ხდებიან მე მაჩუქონ. ასეთი გეგმა ვფიცავ არასდროს მქონია, :D თუმცა ფაქტია რომ რომ ასე 3 ძალზედ ორიგინალური ქუდი შეემატა ჩემს კოლექციას.



















3.ჩანთა - ჩემი საოცრად დიდი სიყვარული და ამავე დროს ყველაზე დიდი ტკივილი. ვეთანხმები ფრაზას: " ჩანთა არასდროს არის ზედმეტი თუნდაც ის რიგით მე-1000 იყოს" თუმცა სამწუხაროდ თბილისში ვერ იყიდი კარგ ჩანთას და კარგში ორიგინალურს ვგულისხმობ. ამას იმიტომ კი არა ვამბობ ო ღმერთო ეს სად ვცხოვრობთ და მსგავსი. თბილისში შეძლებ კარგი საყურის შეძენას თუ მოძებნი შეიძლება კარგ ქუდსაც გდააწყდე სადმე აი ჩანთა კი... ფერი და ზომა იცვლება თორემ ძირითადად მთელი თბილისი ერთი სტილის ჩანთებით დადის. გემოვნების მხრივ ისევ 70-იან წლებში ვარ. პატარა ჩანთები ძალიან მოხდენილი, საყვარელი და ხშირად ორიგინალურნი არიან თუმცა არაპრაქტიკულნი. მიყვარს კლატჩები რომელიც ახლა მოდაში შემოვიდა. მაგრამ როგორც ვთქვი ჩემთვის არაპრაქტიკულია რადგან მე იმდენ რამეს ვყრი ჩანთასი რომ კლატჩი კი არა ჩემოდანი ვერ დაიტევს.