ვინ არის ჰექსე?!

ყურადღება!! - პოსტი,  რომლის წაკითხვასაც აპირებ ძალიან ძველია. უფრო ახალი ისტორია ჰექსეზე შეგიძლიათ წაიკითხოთ აქ - " 3 ისტორია ჰექსეზე"


ყოველთვის როცა ახალ ბლოგს ვიპოვი და იქ რაიმე კარგ პოსტს წავიკითხავ პირველი კითხვა რომელიც მიჩნდება არის "ვინ არის ბლოგის ავტორი?" და ყოველ კუთხე-კუნჭულში ისე მოურიდებლად ვიწყებ ავტორის ძებნას როგორც სახლში დაუკითხავად შესული სტუმარი მასპინძლის..



რაც უფრო დიდ ხანს დაიმალება მასპინძელი მით უფრო კარგია,,. იდუმალების შეგრძნებას ამძაფრებს, მაგრამ გადაჭარბებით არაფერია კარგი, დიდხანს ლოდინიც არ მიყვარს, ასე რომ შესაძლებელია ისევე თავხედურად გავიჯახუნო კარი, როგორც შევაღე


.... და გამახსენდა რომ არც ჩემს ბლოგზე წერია რამე ისეთი, რომელიც პასუხს გასცემდა კითხვას ვინ არის ბლოგის ავტორი?


ასე რომ არასრული ლუსტრირება ბლოგსპოტზე



სახელი - hexe, სამ წელზე მეტია ასე მქვია, თქვენც ასე დამიძახეთ.

ასაკი - ჩემს ასაკზე იაპონელები იტყოდნენ ერთი თითი სხვისი ხელიდან ანუ 21.

განათლება - დავამთავრე ბაკალავრიატი, ვაგრძელებ მაგისტრატურაში და ასე ვაპირებ გაგრძლებას შავ მანტიამდე ან ასათიანის თეთრ ხალათამდე.

პროფესია - ბავშვობიდან მინდოდა ჟურნალისტობა,

მერე ლინგვისტობა,

პარალელურად პოლიტოლოგობა და ფილოსოფოსობა

შიგადაშიგ ხელოვნებათმცოდნეობაც,

იშვიათად ფსიქოლოგობა,
ბოლოს გადავწყვიტე დეტექტიური რომანები მეწერა, ამიტომ ჩავაბარე იურიდიულზე. :D



ინტერესები - ლიტერატურა, ხელოვნება, ისტორია პერმანევტულად.
ბოლო გატაცება მითოლოგია.
ბოლოს წინა ანტიკა და არქეოლოგია
მას შემდეგ რაც შევიტყე რომ წინა ცხოვრებაში არქეოლოგი ვიყავი გავოცდი რატომ არასდროს მიფიქრია ამ პროფესიაზე, თუმცა სრულიად არ ვნანობ. იურისპრუდენცია ძალიან გავს არქეოლოგიას. :D



გატაცება - პასუხების პოვნა უინტერესო კითხვებზეც კი...

შესაბამისად ჩემს ბლოგზე იპოვით:

1. პასუხს კითხვებზე - რატომ? როგორ? საიდან? როდის?
ვიქექებით ლექსიკონებში ძირითდად გვაინტერესებს ანტიკური ხანა, ცნობილი ადამიანები, მათი მოღვაწეობა და განსაკუთრებით გვაინტერესებს უცნობი დეტალები და მათი ნააზრევი ცხოვრებაზე
2. პირადი ხასიათის პოსტებს ანუ პოსტებს იმის შესახებ თუ როგორო დამაგვინდა დილით ავტობუსის გაჩერებაზე, როგორ ჩავაბრე 9 გამოცდა 20-დან u.a.



სამაგიეროდ



მე ვარ ბლოგერი რომელიც არასდროს დაწერს:

მსგავს პოსტებს:

• დილით უნივერსიტეტში 8-ზე უნდა ვყოფილიყავი, მე კი მხოლოდ 9-ზე გამეღვიძა. რა კოშმარია ნეტა ვინ დამწყევლა ასე? -ალბათ ინტერნეტმა გამიგია ღამის 3-ის მერე საშინელი წყევლა იცისო.

• არ მოგიყვებით თუ რაოდენ უბედური ვარ იმის გამო რომ არ მყავს მანქანა და საკუთარი მძღოლი, არ მაქვს სახლი იბიცაზე და საკუთარი ვარსკვლავი გალაკტიკაში->არ ვწუწუნებ რომ არ მაქვს ფეხსაცმელი, რადგნ შემხვედრია ხალხი, რომელთაც არ ქონიათ ფეხები. =)

• არასდროს დაგიწყებთ ჭკუის დარიგებას (ჩემთვისაც არ მაქვს საკმარისი)

• არასდროს გასწავლით როგორ უნდა დაწეროთ კარგი პოსტები, დატოვოთ კომენტარები, როგორ დააკლიკოთ ლინკს (რადგან მე თვითონაც არ ვიცი და თანაც) მწამს რომ თქვენ ყოველთვის მზად ხართ ისწავლოთ, მაგრამ არასდროს მოგწონთ, როცა გასწავლიან => ასე ძია უისტონმა თქვა და აბსოლიტურად მართალიც თქვა

ასე რომ მხოლოდ მეგობრული რჩევა ჩემგან და ძია მარკესისგან, რომელიც ჩემი ბლოგისა და მთელი ჩემი ცხოვრების მთავარი დევიზია



"ნუ ხარჯავ ამდენ ძალისხმევას ყველაფერი საუკეთესო მოულოდნელად ხდება, როგორც შენი სტუმრობა ბლოგზე!"




ბოლოს კი რამდენიმე თავისებურება წერის სტილზე:



> ვწერ გრძელ პოსტებს - თუმცა ვცდილობ სიტყვა"ლაკონური" დავამკვიდრო ჩემს ლექსიკონში;
>პოსტებს ყოველთვის ვაფორმებ სურათებით, რადგან ბავშვობაში არ მიყვარდა უსურათო წიგნების კითხვა. ყველა ჩვენ კი ბავშვობიდან მოვდივართ
> ხშირად ვიყენებ ისეთ ფრაზებს როგორიცაა - როგორც იტყოდა სპინოზა, ტოტლებენი წერდა, საბა ბრძანებდა და ა.შ.
ამას იმიტომ კი არ ვაკეთებ რომ ინტელექტუალური სნობი ვარ და ამის დამალვას არც კი ვცდილობ..
ან იმიტომ კი არა რომ ვცდილობ ამით უფრო ნაკითხი გამოვჩნდე,
ან იმიტომ კი რა რომ მსიამოვნებს როცა ხალხს ამაზე ნერვები ეშლებათ.
არა, უბრალოდ საკუთარ ნააზრევს ვამყარებ სხვისი ნააზრევით, ყველაფერს ხომ მტკიცებულება სჭირდება.
welcome...