მეორე მიმართვა თიკო სადუნიშვილს

"ყოველ ხუთშაბათს დილით შენ ახალ პოსტს ველოდები ხოლმე თიკო სადუნიშვილის წინა ღამის გმირობის შესახებ " (c) მეგობარი ფეისბუქიდან

"დღეს რუსთაველის თეატრში ახალი სპექტაკლის პრემიერას ვესწრები და ყველაზე მეტად ამაში ის მომწონს რომ ბიჭოლას ახალი კაბა მაცვია" -ციკლიდან თიკო სადუნიშვილი "ზაფხულის ღამის კოშმარი"

საყვარელო თინათინ!

გულწრფელად გამიხარდა, როდესაც შევიტყვე რომ თქვენი გადაცემა გასცდა ერთ-ორ დაზეპირებულ კლუბსა და როგორღაც თეატრშიც შეჰყო ცხვირი.
გისურვებ უფრო მეტჯერ მოხვდე ხოლმე ასეთ ღონისძიებებზე იმის გასაცნობიერებლად, რომ ჩვენ ქართველებს, ბიჭოლაზე უფრო ნიჭიერი და საამაყო ხალხიც გამოგვიზრდია.
თუ ასეთ ღონისძიებებზე სიარულს გაახშირებ ალბათ მალე მიხვდები რომ არ შეიძლება რუსთაველის თეატრში პრემიერაზე მიმავალს მხოლოდ ის გახარებდეს რომ ბიჭოლას ბალიშები გმოსავს.

და ძალიან გთხოვ კონტრარგუმენტად ალფონს კარის სიტყვებს ნუ დამიპირისპირებთ, რადგან მოცემულ საუკუნეში ისინი, ისევე, როგორც თქვენი გადაცემა სრულ უაზრობად მიმაჩნია.

სიყვარულით,
ჰექსე

• მსგავსი პოსტი - "მიმართვა თიკო სადუნიშვილს!"

edit: ბევრმა მომწერა რომელ სიტყვებს გულისხმობო. საუბარია ალფონს კარის შემდეგ სიტყვებზე:"ყოველა ქალი თეატრში წასვლის წინ ფიქრობს, იმაზე რომ თავად იქცეს ჭვრეტის ობიექტად."
მოცემულ მომენტში აღნიშნული სიტყვებს უაზრობად იმიტომ მივიჩნევ რომ როდესაც კარმა ეს სიტყვები თქვა თეატრი იყო ერთადერთი ადგილი სადაც შეიძლებოდა ქალს საკუთარი თავი და კაბა წარმოეჩინა. და ვინაიდან დღეს -დღეობით აღნიშნული ადგილებს საზღვრები უკვე აღარ გააჩნია, იქნებ თეატრი თეატრისმოყვარულთათვის დაგვეთმო?