წლიური ანგარიში

"გილოცავ ახალ წელს!" - წარწერა ბოლო ზარის მაისურზე.

ნურავის ეტყვით და სექტემბერი იდეალური თვეა რაღაცის საზეიმოდ. და ვერ ვხვდები მაინცდამაინც შუა ზამთარში რატომ აუტყდებათ ხოლმე "ხლაპუშკების" ბრახა-ბრუხი და ნიგვზის ტკაცა-ტკუცი.
მიუხედავად იმისა, რომ ჯერ არც საახალწლო კონცერტები დაწყებულა და არც ჩემს წინ მდებარე თონესთან დამდგარა რიგები შეიგიძლიათ მომილოცოთ - ჩემი ახალი წელი უკვე მოვიდა.
რადგან მე მხოლოდ ამ დღეს ვაფასებ რა მოხდა ერთი წლის განმავლობაში.

cake with witch

• სექტემბერში ჩავაბარე მაგისტრატურაში, ოქტომბერში მივხვდი რომ მაგისტრატურა გენიალური რამეა, გასწავლიან იმას რაც ბაკალავრიატში არ გასწავლეს, ოღონდ მხოლოდ იმიტომ რომ შემდეგ მაგისტრატურაში არაფერი დარჩებოდა სასაწავლებელი.

• ნოემბერ-დეკემბერში საქმე არაფერი მქონდა და მივხვდი , რომ გამსახურდიას "დავით აღმაშენებლი" მართლა კარგად დაუწერია, რომ "ექიმი ჰაუსი" მართლა კარგად გადაუღიათ და რომ ქართველები უაზრო ფილმებს იღებენ.

• იანვარში მივხვდი, რომ ლენინი მართალი იყო, არა მაშინ როცა ამბობდა ნაპერწკლისგან ცეცხლი აინთებაო, არამედ მაშინ, როცა თქვა "მითები კაცობრიობის ლამაზი სიზმარიაო. "

• თებერვალში მამიდა გავხდი და მივხდი, რომ ადამიანები მთელი ცხოვრება ცდილობენ დაიბრუნონ ის სიმშვიდე, რომელიც დაბადების მომენტში აქვთ, მაგარამ არ გამოსდით, სამაგიეროდ ვერ მიხვდი ასე გემრიელად რატომ ღეჭავენ სიგარეტს მისაღებში მომლოდინე მამები.

• მარტში დავასკვენი რომ კარგად გამომდის კრიტიკული წერილების წერა, ცოტა ხანში მივხვდი, რომ ყველა ასე არ ფიქრობდა.

• აპრილში პრაქტიკული სამართლის კლინიკაში ვიყავი და მივხვდი, რომ ბერნარდ შოუ მართალი იყო როდესაც თქვა - "ყველაფერი რაც მე ლექციის ჩატარების შესახებ ვიცი ცუდი სტუდენტებისგან ვისწავლეო."

• მაისში ... მაისში მივხვდი რომ ყველაფერი საუკეთესო ცხოვრებაში მოულოდნელად ხდება, რომ მთავარია გაგება, თორემ ჯინსები ისედაც ყველას გვაცვია და კიდევ იმას რომ ადამიანი კი არა, ჯერ ძეგლიც არ მდგარა ამ თბილისში თავის ადგილას.
• ივნისში ჩავაბარე ადვოკატთა საკვალიფიკაციო გამოცდები და მივხვდი, რომ ადვოკატები იყოფიან ორ ნაწილად- ერთნი კარგად იცნობენ კანონებს, მეორენი კი მოსამართლეებს.

ტელევიზორში შემთხვევით მოვკარი თვალი ლუდის ფესტივალზე მოფარფატე გლამურულ გოგონას და შემიყვარდა, მაგრამ ( მისდა) სამწუხაროდ, ეს სიყვარული ცალმხრივი გამოდგა.

• ივლისში ლაშარელა მიხვდა, რომ ჩემი ბლოგის მისამართს ზედმეტად ამახინჯებდა სიტყვა blogspot, ცოტა ხანში კი მე მივხვდი რომ ის მართალი იყო.

გავიცანი უამრავი ბლოგერი და მიხვდი რომ ზოგჯერ ბლოგერების გაცნობას მათი ბლოგების კითხვა ჯობია, ზოგჯერ კი პირიქით. (ოღონდ არ მკითხოთ მე რომელ კატეგორიაში შევდივარო, თორემ ხომ იცით როგორი ტაქტიანი ვარ - ვერ გიპასუხებთ. )

• აგვისტოში ბლოგერების კონკურსში მოვიგე წიგნი კოსმოსზე და მიხვდი რომ აღარ მეშინია ჩემი ბლოგის წაშლის, რადგან ბლოგერობის დამადასტურებელი ნიშანი ახლა ტუტანხამონის გვერდზე დევს.

• სექტემბერში... ვხვდები რომ წინა წელი ზედმეტად სოციალური იყო, რომ წინა წელთან შედარებით 2-ჯერ უფრო ბედნიერი ვარ, ორჯერ უფრო მეტი გეგმები მაქვს და კიდევ იმას რომ ჩემი ისტორიის მასწავლებელი გვატყუებდა, როდესაც ამბობდა ატილა სისხლისმსმელი ურჩხული იყოო.. :)

p.s.
მთავარი დამავიწყდა:
ამ წელს მივხვდი რომ შეუცვლელი რამეები უბრალოდ არ არსებობს, თუნდაც ეს რამე ფორუმ.გე იყოს, ამ ამბვს კი დაახლოებიოთ ასეთი ისტორია აქვს:

იანვარი - Facebook? რა მეტიჩრობაა...
თებერვალი - დავრეგისტრირდები ჩემგან რა მიდის?
მარტი - რა კარგი ფუნქციები აქვს, რამდენი შესაძლებლობები...
აპრილი -ვერ დაგსვამ, წეღან დავჯექი. ასე ადრე რატომ მოხვედი სამსახურიდან? რა 8 საათი წეღან 2 იყო.
მაისი - კი, კი სახლში ვარ ამოდი, თუ კარი არ გაგიღო, ფეისბუქზე მომწერე.