ქართველი შოუ-ვუმენები ანუ ამბავი ბროლის ქოშისა.

ტელეკომპანია იმედი და რუსთავი 2 წარმოგიდენთ მძაფრსიუჟეტიან მხატვრულ ფილმს "გადამწყვეტი ბრძოლა ქოშისთვის "

ამას წინათ შალვას სტატია ვნახე,  სადაც მაიკოს კონკიას ადარებს, ხოლო ნანუკას დედინაცვლის გათამამებულ ქალიშვილს.
 
და მართლაც მაიკო სწორედ ისეთ კატეგორიას ეკუთვნის,  სულ იმას რომ უდარაჯებენ სახლთან თეთრი რაში ხომ არ შეჩერებულა შემთხვევით. 
პროფილის ყურებისას კი სულ ფანჯიკიძის „თვალი პატიოსანი“ მაგონდება მთავარი გმირი  თანამშრომელ  ქალზე რომ ფიქრობს “შენ აქ რა გინდა? შენ ეზოდან ამოსული ჭუჭყიანი ბავშვების შერეკვა უფრო მოგიხდებოდაო სააბაზანოში”

მე როგორც მახსოვს,  კონკიაც სწორედ საღამოს 10 საათზე გამოცხადდა ბალზე და როდესაც 12 ხდება მაიაც სწორედ კონკიასავით ღელავს და ჩქარობს მალე დაამთავროს გადაცემა, მალე დაგვიქნიოს ხელი, რომ როგორმე  იმ ეტლმა  არ გაასწროს გოგრად ქცევა რომ ემუქრება შუაღამის მერე,  მაშინ როდესაც სულ არ ეჩქარება ნანუკას და ზოგჯერ  ერთი საათითაც ადრე იწყებს გადაცემას, გადაცემის დღეებს ცვლის და მისი რეკლამაც იმდენჯერ გადის ეკრანზე,  რომ გადაცემა გადაცემის უნახავად გვებზრდება (კონკიას ამდენს აბა ვინ გააბედინებს?!)

თუმცა რაც  არ   უნდა იყოს ყველა ზღაპარში კონკიას და დედინაცვლის გათამამებულ  ქალიშვილსაც სწორედ ერთი რამ აერთიანებთ – ბროლის ქოში. სწორედ ეს ვერ გაუყვიათ და მასში ვერ ჩაუტევიათ საკუთარი ფეხი.

ეს ბროლის ქოში კი ჩვენ ვართ მაყურებელნი, მგრამ არა ბროლის,  ვინ გვაღირსა ბროლობა? ბროლის რომ ვიყოთ ჩვენც ასევე ხელიდან ხელში საგოგმანებელნი გავხდებოდით – გაგვიფრთხილდებოდნენ, ჩაის მოგვიტანდნენ, თბილ პლედს მოგვახურებდნენ, გამართული ქართულით გვესაუბრებოდნენ ბოლო–ბოლო, ან უბრალოდ ქართულით.

მაგრამ საქმეც ის არის,  რომ ვინ მოგვაშავა ბროლობა?!
ორიგინალში კონკიასაც კი არ სცმია ბროლის ქოში. ის მუხისგან იყო დამზადებული. კონკია ძალიან დაღლილი იყო სწორედ ამიტომ კეთილმა ფერიამ მას სპეციალურად აურჩია ასეთი სამოსი – გიცდიათ დაღლილზე ბროლის ფეხსაცმლით კაკუნი? ბროლი მერე გაჩნდა დისნეიში,  რომელსაც ყველაფრის გაფერადება სჩვევია.

ზღაპარი კი ყველა მაინც ბოლოს ერთნაირად მთავრდება,  ქოში ყოველთვის და ყველგან მაინც კონკიას რჩება, არა იმიტომ რომ ასეა საჭირო,  არამედ  ზღაპარია და მისი ბოლო რომ კეთილი არ იყოს, რაღა დააძინებთ მერე ბავშვებს?

თუმცა ცხოვრებაში რომ ყველაფერი სხვანაირად ხდება ეს მე რომც არ მეთქვა თქვენც მიხვდებოდით რამენაირად.
ჯერ ერთი ვინ შეუშვებდა კონკიას სამეფო წვეულებაზე, ფეის კონტროლი დაბრაკავდა მაშინვე. მერე და რას მიქვიან ის კეთილი ფერია?  ანგარიშფატქურის გარეშე კაბას კი არა ბალიშს არ მიგაკერებინებენ კაბაზე. მერე ასე სიმწრით მოპოვებულ ბროლის ქოშს ვინ დატოვებდა კიბეზე. მერე რომელი ბიჭი დაიწყებდა ასე კარდაკარ ძებნას ქალისა?  და ბოლოს ისეთს ვინ შეუშვებდა სახლში ქოშებს რომ კიბე–კიბე კარგავს?

"რას ბრძანებთ ჩემო ბატონო?!"

P.s. 
და რადგანაც ჩვენ ზღაპარში არ ვართ, არ ვიცით  საბოლოოდ ვის დარჩება ის ბროლის ქოში და არც ის მოგვეხსნება რამდენ ხანს გაგრძელდება მის  გაყოფაზე, მისაკუთრებაზე, ყურადღების მიქცევაზე წივილ-კივილი, ფარული მტრობა და ფეხების დამტვრევა... 
P.P.s.
მთავარია სადმე არ მიამსხვრიონ ისიც.