Where is your house?!

" გათავდა... უკვე ახლოა სახლი,

სადაც სინაზით ფეთქავს აგურიც

და სადაც ცოლი - ძლიერს და დაღლილს

უჩუმრად გიცდის, ვით ნავსადგური"

ო.ჭილაძე

ერთი თანამედროვე ქართველი მწერალი ამტკიცებს შენ სახლი იქ არის სადაც შენი ახლობელი ადამიანები ცხოვრობენო, დიდი დასამტკიცებელი მანდ მაინც არაფერი არის, მაგრამ ადამიანების ამბავი ხომ იცით?  ნებისმიერ აქსიომაზე შეუძლიათ იდავონ.

 ჩემი მეგობარი  კი ამტკიცებდა შენი სახლი იქ არის, სადაც შენი მობილურის დამტენიაო. თუ ეს მართლა ასეა მაშინ ბევრი ჩემი ახლობლის სახლი სამსახურში ყოფილა, რადგან მათ ნახევარს უჯრაში ყოველთვის უგდია მობილურის სატენი, და არა მხოლოდ სატენი - ჩაის ფინჯნები, დატეხილი შოკოლადები, გვერდმიმწვარი ვაშლები, თბილი სვიტრები და კიდევ ბევრი რამ, რაც კი ოჯახური სიმყუდროვის შესაქმნელად არის საჭირო.

დილით როდესაც ჯერ კიდევ ძალიან ბნელა,  თბილი ტრანსპორტიდან გადმოსული აკანკალებული ავუყვები სამსახურისკენ მიმავალ ხიდს, ხდება ხოლმე რომ უცებ  დავლანდავ ფანჯარასთნ ვინმეს, რომელსაც უკვე გაუხდია პალტო და ხელის ნელი, აუჩქარებელი მოძრაობით ურევს ყავას თითქოს დიდი ხნის წინ დაწყებულ საქმეს აგრძელებსო - მომენტალურად ვთბები.

ზამთარი ცივი იყო, ზოგჯერ სასტიკიც, მაგრამ ჯერ იმდენად შორს არ წასულა, რომ წარსულ დროში მოვიხსენიოთ.  ან იქნებ ზამთარს -ისევე როგორც ყველაფერს რაც ადრე თუ გვიან უკან ბრუნდება - დროის წარსული ფორმა არ გააჩნია?